Dijital Bayilik Nedir? Kayseri’de Bir Akşamüstü Başlayan Sessiz Bir Değişim
Kayseri’de yaşıyorum, 25 yaşındayım. Günlük tutmadan duramayanlardanım. Defterimin kenarları yarım kalmış cümlelerle dolu. O gün de öyleydi. Dışarıda hafif bir ayaz vardı, pencereden Erciyes’in silueti belli belirsiz görünüyordu. Çayım soğumuştu, ama fark etmemiştim. Aklımda tek bir soru dönüp duruyordu: Dijital bayilik nedir?
Bu soru bir reklamdan, bir başarı hikâyesinden çıkıp gelmedi. Daha çok, “ben ne yapıyorum?” dediğim bir akşamın ortasında, kendi kendime sorduğum bir soruydu.
Bir Arayış Anı: “Başka Bir Yol Var mı?”
O gün işten eve biraz geç gelmiştim. Gün boyu aynı cümleleri kurmuş, aynı ekranlara bakmıştım. Eve girince montumu çıkarmadan yatağa oturdum. Günlüğümü açtım ve şunu yazdım: “Bu böyle mi gidecek?”
İşte tam o satırdan sonra karşıma çıktı dijital bayilik kavramı. İlk anda çok net değildi. Kafam karışıktı. Dijital bayilik nedir? Fiziksel bir dükkân olmadan, tabelasız, kepenksiz bir iş mi bu? Yoksa sadece kulağa hoş gelen bir hayal mi?
İçimde küçük bir heyecan kıpırdadı ama hemen ardından şüphe geldi. Kendime kızdım. “Her duyduğuna mı umutlanacaksın?” dedim. Günlüğümde bu cümle hâlâ duruyor.
Dijital Bayilik Nedir? Kendi Hayatımdan Geçen Bir Tanım
Bir Ekranın Ardındaki Sorumluluk
Zamanla anladım ki dijital bayilik, sadece internetten bir şeyler satmak değil. Bir markanın dijital dünyadaki temsilcisi olmak. Sosyal medya, web siteleri, mesajlar… Hepsi senin sorumluluğunda. Bu farkındalık beni hem korkuttu hem de garip bir şekilde rahatlattı.
Korkuttu, çünkü sorumluluk demekti. Rahatlattı, çünkü Kayseri’de küçük bir evde otururken bile bir şeyler inşa edebileceğimi fark ettim. Bu düşünce içimi ısıttı.
Hayal Kırıklığıyla Karışık Umut
Her şey toz pembe değildi. İlk denemelerimde beklediğim geri dönüşleri alamadım. Günlüğüme şu cümleyi yazmışım: “Belki de bu bana göre değil.” O an gerçekten üzgündüm. Dijital bayilik nedir sorusu, bu kez içimde bir hayal kırıklığıyla yankılandı.
Ama sonra fark ettim; ben daha yolun başındaydım. Bir dükkân açsan, ilk gün müşteri gelir mi? Gelmez. Dijital dünyada da durum farklı değilmiş.
Küçük Sahnelar, Büyük Duygular
Bir sabah erkenden kalktım. Kayseri henüz uyanmamıştı. Kahvaltı masasında bilgisayarımı açtım. İlk küçük satış bildirimi geldiğinde kalbim hızlandı. Abartmıyorum, gerçekten ellerim titredi. O an defterime şunu yazdım: “Oluyor galiba.”
Dijital bayilik nedir sorusu, o an teorik bir tanım olmaktan çıktı. Bu, benim emeğimin karşılığını dijital bir bildirimle de olsa hissettiğim bir andı.
Geleceğe Dair Korkularım ve Umudum
Ya Tutmazsa?
Bazen geceleri düşünüyorum. Ya bu da geçici bir hevesse? Ya birkaç yıl sonra dönüp baktığımda “boşuna uğraşmışım” dersem? Bu korkuyu saklamıyorum. Günlüğümde en çok geçen cümlelerden biri bu.
Ya Tutarsa?
Ama sonra başka bir soru geliyor: Ya tutarsa? Ya dijital bayilik sayesinde kendi ayaklarımın üzerinde durmayı öğrenirsem? Belki Kayseri’de kalırım, belki başka bir şehre giderim. Ama en azından denemiş olurum.
Dijital bayilik nedir sorusu, benim için artık sadece bir iş modeli değil. Kendi hayatım üzerinde söz sahibi olma isteğinin adı.
Bir Günlük Sayfasının Kapanışı
Defterimi kapatırken şunu hissediyorum: Hâlâ korkuyorum, hâlâ emin değilim. Ama içimde canlı bir umut var. Dijital bayilik nedir diye sorduğum o ilk akşamdan bu yana değişen şey, kendime bakışım oldu.
Belki her şey yolunda gitmeyecek. Ama duygularımı bastırmadan, heyecanımı inkâr etmeden bu yolu yürümek istiyorum. Çünkü bazen bir insanın ihtiyacı olan tek şey, “başka bir yol mümkün” duygusu.