Gece Güneşi Nerede Olur?
Bazı sabahlar vardır, her şeyin başlangıcı gibidir. O sabahı bir başka güzel yapar, bir fark vardır, bir his vardır. Sanki bir şeyler değişmiştir, ve sen buna tanıklık ediyorsundur. İşte o sabah, Kayseri’nin soğuk havasının içinde, içimde bir umutla uyanmıştım. Gözlerim henüz rüyanın etkisiyle ağrırken, birden aklıma takıldı: “Gece güneşi nerede olur?” Cevabını bulamadan güne başlamadım. Ama hemen ardından düşündüm ki, belki de böyle sorulara hiçbir zaman gerçek bir cevap bulamayacağız. Ve belki de bu, insan olmanın en güzel yanıydı. Gece güneşi, her an içimizde doğan bir umut gibi, bize sürekli yeni bir şey vaat ediyordu.
Hayal Kırıklığı ve İnanılmaz Bir İhtimal
O gün, belki de hayatımda en çok hayal kırıklığına uğradığım gündü. Kayseri’nin sokaklarında yürürken, aslında beklentilerimle yüzleşiyordum. Bir arkadaşım, birkaç hafta önce bana çok büyük bir söz vermişti. “Yaz sonunda görüşürüz, Kayseri’de seni bekliyorum” demişti. Ama o yaz, hayal ettiğim gibi olmadı. O günü dört gözle bekleyerek, sabırla zamana doğru ilerledim. Ama bir gün o beklediğim telefon gelmedi. “Yine mi?” diye düşündüm, kalbim birkaç adım geriye gitmiş gibiydi. Bir kez daha hayal kırıklığı yaşamak, beklediğin bir şeyin olmaması… Bu o kadar yıkıcıydı ki, sabahları yataktan kalkmam bile zorlaşmıştı. Bir yanda umutla beklerken, bir yanda yitip giden hayallerim vardı.
İşte o gün, geceyi beklemek zorundaydım. Havadar bir akşam üstü, içim sıkılarak dışarıya adım attım. Bu şehrin her köşesi bana yabancı gelmeye başlamıştı. Oysa yıllardır burada yaşıyor, her sokağı ezberlemiştim. Ama bu kez her şey farklıydı. Biri bana hayal kırıklığını ve acıyı o kadar derinden hissettirmişti ki, içimdeki güneşi kaybetmiştim. Oysa, aslında güneş sadece gökyüzünde değil, içinde bir yerlerdeydi, değil mi? Ama ben onu bulamıyordum.
Gecenin İçindeki Güneş
Geceyi beklemek zor bir şeydi, ama bazen gece, gündüzden daha çok şey vaat edebilir. Bir süre sonra Kayseri’nin dağlarını izlemeye başladım. Güneş, dağların ardına doğru yavaşça kayarken, içimde bir şeylerin değişmeye başladığını fark ettim. O kadar karanlıkta, o kadar yalnız hissediyordum ki, geceye bir anlam yüklemem gerekiyordu. Ve birden, “gece güneşi”nin ne anlama geldiğini anladım. Gecede güneşin parlaması, belki de her şeyin bitmediğini, belki de hiçbir zaman bitmeyeceğini simgeliyordu. İçimde yavaşça bir umut doğmaya başladı. Belki de gece, tıpkı sabah gibi, kendi içinde bir güneşe sahipti. Onun adı belki de “bekleyiş”ti. Ve belki de bir gün bu bekleyiş, beni aydınlatacaktı.
Bir süre daha yürüdüm, düşüncelerimle yalnız kaldım. Kayseri’nin sokaklarında sadece kendimi duyabiliyordum. Gece, bana uzun bir yolculuk gibi geldi, ama içinde bir şey vardı, umutla dolu bir yolculuk. Belki de geceyi sevmenin en güzel yanı, hiç bitmeyecek gibi görünen karanlığın sonunda, aslında yeni bir başlangıç olacağıydı. Her gece sona erdiğinde, sabah gelir. Gecenin her anında, tıpkı bir güneş gibi, yeni bir şey doğar. O an, içimdeki güneşi bulduğum anı hatırladım. Beklemenin, sabretmenin, sevmek kadar değerli olduğunu fark ettim.
Gece Güneşi Nerede Olur? İşte Orada!
Sonsuz bir bekleyişin sonunda, içimdeki gece güneşi aniden belirdi. Sabahları, umudu bir kenara bırakıp, sadece günü kurtarmaya çalışırken, gece bana çok daha fazlasını sunuyordu. Belki de gece güneşi, sadece dışarıda değil, içimizde de parlıyordu. O gece, yürüdükçe, her adımda biraz daha huzura erdim. Beni üzen her şey, bir anda eskiye dönüştü ve gece, bana aslında aydınlık bir sabahın geleceğini hatırlattı. Gece, bana yeni bir şafak kadar değerli bir şey sundu: Beklemek, umut etmek ve yeniden başlamaya cesaret etmek. İçimdeki gece güneşi, belki de bu duyguların hepsini kapsıyordu. O yüzden, gece güneşi aslında sadece karanlıkta değil, her an içimizde, derinlerde bir yerde oluyordu.
Kayseri’nin o soğuk akşamında, geceyi izlerken fark ettim ki, bazen güneşi görmek için sabahı beklemek gerekmiyor. Gece de kendi ışığını taşıyor. Gece güneşi, belki de tam olarak burada, bekleyenlerin, sabredenlerin içinde parlıyor. Ve belki de her şey, geceyi sevmenin gücünde gizliydi.